„Autobiografie”

Autor tego bloga należy do grupy „Projekt Prozaicy”, z tego też powodu strona korzysta z płatnych linków. Ujmując to krócej i bardziej zrozumiale – autor zarabia, a czytelnicy nic na tym nie tracą. Te linki są całkowicie bezpieczne dla komputerów, tabletów i smartphone-ów pod warunkiem, że postępuje się zgodnie z instrukcją, czyli nie klika w reklamy, nic nie ściąga na swój sprzęt, a jedynie odczekuje symboliczne pięć sekund i przechodzi dalej. Za wszelkie utrudnienia autor bloga przeprasza, za waszą aktywność jest wdzięczny, a prywatnie pozdrawia i życzy dobrej zabawy podczas czytania.

Link do instrukcji – KLIK

„Autobiografie”

Zbiór miniaturek, życiorysów zwykłych ludzi, którzy już dorośli, ale wspomnieniami wracają do początków, do swoich dziecięcych lat.

Historia każdego z bohaterów jest inna, ale nie jest niepowtarzalna. Myślę, że takich i podobnych autobiografii jest wiele na tym świecie, i choć opowiadania opublikowane w tym zbiorze to fikcja literacka, to jednak na tyle realna, że czytelnicy będą w stanie w nią zawierzyć.

Całość mówi o tym, że nawet najgorszy start nie gwarantuje złego końca i nawet najlepszy początek nie zagwarantuje szczęśliwego zakończenia.

Na początek

Mateusz – „Nie bądź Don Kichotem”

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Tablica informacyjna:

Zdecydowałem, że kolejnym co będę publikował na tym blogu będzie powieść „Zbrodnia w miasteczku”.

Zauważyłem, że zmalała liczba czytelników, co oznaczać może tylko jedno – większość z nich była tutaj tylko dlatego, że ja odwiedzałem ich, a gdy przestałem to robić lub sami uciekli z blogosfery, to też przestali czytać.

Niedługo zaktualizuję podstronę „Ulubione”, powrócę też do czytania blogów. Nie będę jednak tak intensywnym czytelnikiem jakim byłem kiedyś. Obecnie mam w domu remont, a i w pracy niezłe zamieszanie, tak więc będę odwiedzał ulubione opowiadania w miarę możliwości.

Pamiętajcie, że ważna jest dla mnie Wasza opinia. Nie bójcie się wypowiadać. Komentarz to taka rozmowa z autorem, która daje mu motywacje, pozwala rozwinąć skrzydła, poprawia nastrój, zmusza do pracy nad sobą i przy okazji też daje naprawdę mocnego kopa weny i chęci do dalszego tworzenia.